Chronologie

Chronologie

Deze tijdslijn is volledig, noch definitief. Ze kan de lezer echter een ruwe schets geven van de ontwikkeling van het revolutionaire anarchistische activisme in Europa gedurende de laatste veertien jaar. De tijdslijn vermeldt weinig activiteiten van de Italiaanse groepen. Omwille van fascistische provocaties in Italië is het vrijwel onmogelijk een redelijke tijdslijn op te stellen van groepen als de Rode Brigades of de Partizanen Actiegroep (GAP). Dat konden we wel met de Angry Brigade, de Rote Armee Fraktion, de één mei-groep en de autonome strijdgroepen van de Iberische Bevrijdingsbeweging.

1960
Januari
In de vroege uurtjes van 4 januari vindt er een vuurgevecht plaats tussen 100 Guardia Civil en een anarchistische guerrillagroep, die juist de Pyreneeën had overgestoken en op weg was naar Barcelona. Vier leden van de groep en één luitenant van de Guardia Civil worden vermoord. De leider van de groep, Francisco Sabate Llopart, Franco’s publieke vijand n.° 1, raakt gewond, maar slaagt erin te ontsnappen uit de afgezette zone. De volgende dag wordt hij vermoord in het Catalaanse dorpje San Celoni door het kruisvuur van fascistische milities en Guardia Civil.

Februari
Het Revolutionaire Directoraat voor Iberische Bevrijding (DRIL) kondigt haar oprichting aan met een reeks aanvallen op strategische regeringsgebouwen in Spanje en Portugal.
27/28/29 juni
Een reeks gecoördineerde bomaanslagen tegen gebouwen en installaties van zowel het Spaanse als het Portugese fascistische regime.

1961
Januari
In de nacht van 21 op 22 januari kaapt een commandogroep van de DRIL het Portugese lijnschip Santa Maria op volle zee. De groep wordt geleid door de Portugese kapitein Henrique Galvao en bestaat uit Spaanse, Portugese en Zuid-Amerikaanse activisten. De actie wordt uitgevoerd om de wereld duidelijk te maken dat er actief verzet is tegen de dictaturen van Franco en Salazar.

Juli
De Spaanse politie ontdekt een sabotagepoging op de treinlijn naar San Sebastian. Iets later zou een treinlading vol fascistische oud-strijders passeren. Zij waren op weg naar de jaarlijkse overwinningsceremonie op 18 juli in de hoofdstad van Guipuzcoa. Dit was de eerste actie, waaraan de Baskische activistenbeweging ETA deelnam als organisatie.

Augustus
In de Catalaanse Pyreneeën vindt een guerrilla-actie plaats tussen een libertaire actiegroep en de Guardia Civil. Eén politieagent wordt vermoord, een andere raakt zwaargewond.

1962
7 April
Mijnwerkers van de ‘Nicolas de Mieres’ koolmijn in Asturië gaan in staking. Ze eisen een minimumdagloon van 140 peseta’s, het stakingsrecht en het recht op vrije vakvereniging.
(Sinds het begin van de 20ste eeuw was ongeveer 50% van de Spaanse kolen afkomstig uit de mijnen van Asturië. Alle grondstoffen die noodzakelijk zijn voor de industriële ontwikkeling en de groei van het kapitalisme (steenkool, staal, mangaan, kwik etc.) waren hier overvloedig aanwezig.
In de vroege 19de eeuw verhuisden vele landbouwers uit Castillië en uit het Zuiden naar Asturië. Ze vervoegden al gauw de inlandse Asturiërs en namen hun tradities en gewoontes over.
Elk industrieel centrum ontwikkelde echter eigen politieke sympathieën: socialisme in Mieres, communisme in Sama en anarchisme in Felguera en Gijon. De revolutionaire traditie was erg sterk in Asturië. Het waren de mijnwerkers van Asturië die in 1930 de ineenstorting van de monarchie bespoedigden en de weg effenden voor de Republiek. Vier jaar later rebelleerden dezelfde mijnwerkers tegen de burgerlijke Republiek, die hen in de steek gelaten had. Ze bezetten de provinciale hoofdstad, Oviedo, en kondigden de sociale revolutie af. De ‘Asturische Commune’ hield stand van 5 tot 19 oktober, toen ze in bloed gesmoord werd door Moorse soldaten en legionairen op bevel van de meest geprezen generaal van de Republiek – Francisco Franco.)
Twintig jaar van fascistische onderdrukking hadden de geest van de Asturische arbeidersklasse echter niet gebroken. De toorts van de Spaanse revolutionaire arbeidersklasse vatte opnieuw vuur!

20 april
Bijna elke koolmijn in Asturië wordt verlamd door stakingsacties en vele fabrieken sluiten of draaien op halve toeren door solidariteitsacties.

22 april
Twee eenheden van de Guardia Civil en drie eenheden van de gewapende politie bestormen de koolmijn in een poging de staking te breken.
4 mei
Een presidentieel decreet kondigt het oorlogsrecht af in de provincies Vizcaya, Asturië en Guipuzcoa.

6 mei
Solidariteitsstakingen vinden plaats in Barcelona. Arbeiders en studenten verklaren zich solidair met de Asturische arbeiders en delen duizenden pamfletten uit om de eisen van de mijnwerkers kracht bij te zetten.

11 mei
De gewapende politie bezet de universiteit van Barcelona na grootschalige onrusten in de Catalaanse hoofdstad.

14 mei
1200 stakers worden vastgehouden in de vier gevangenissen van Oviedo.

15 mei
Vrouwen betogen in stilte voor het hoofdkwartier van de Veiligheidsdiensten in Madrid uit solidariteit met de mijnwerkers. Ze eisen volledige amnestie voor alle politieke gevangenen. De politie houdt tachtig vrouwen aan.

26 mei
Barcelona: 17000 stakers, Asturië: 15000, Vascongados: 10500, Salamanca: 750, Leon: 5200, Jaen: 3000, Madrid: 1100. Het totale aantal stakers: 52550.

Juni
Op 5, 7 en 12 juni worden aanvallen uitgevoerd op de residentie van pauselijk dignitaris, Monterolas (Madrid); op het hoofdkwartier van de falangisten in Madrid; de Banco Popular de Espana (Opus Dei) en op het hoofdkwartier van de falangisten in Barcelona. Poging tot moord op Franco op 18 juni in San Sebastian. 30 juni: explosies vinden plaats in het Opus Dei-college in Barcelona en in het Catalaanse Instituto de Prevision.

Juli
Op 15 juli wordt de Casa Consistoriales in Valencia zwaar beschadigd door een krachtige explosie. Het betreft een moordpoging op Franco. De bom werd verondersteld te ontploffen tijdens een staatsbezoek eerder in de maand, maar het ontstekingsmechanisme liet het afweten.

Augustus
Iets buiten Madrid brengt een explosie ernstige schade toe aan de Basilica de la Santa Cruz del Valle de los Caidos (Dit is een monument dat opgericht werd door Franco en onder dwang gebouwd werd door gevangenen. Het verheerlijkt Generaal Francisco Franco als christelijke gentleman). Op 19 augustus ontploft een plastiekbom op een kleine afstand van Franco’s zomerverblijf, het Palacio de Ayete. De bom ontplofte toen Franco samen met zijn echtgenote en ministers de poort naar zijn paleis binnenreed. Niemand raakte gewond. Diezelfde dag ontploften plastiekbommen in de kantoren van de rechtse kranten ‘Ya’ en ‘Pueblo’ (Madrid) en in het kantoor van ‘La Vanguardia’ (Barcelona).

September
Het hoofdkwartier van de Veiligheidsdienst in Barcelona brengt het volgende communiqué uit op 18 september:
“Ten gevolge recente onderzoeken naar terroristische daden op het Spaanse grondgebied, hebben officieren van de Brigada Politico-Social een aantal militanten van de ‘Jonge Libertairen’ (FIJL) gearresteerd. Het gaat om Jorge Cunill Vals, Marcelino Jimenez Cubas en Antonio Mur Peron. Deze individuen opereerden onder instructie van buitenlandse elementen, die hun activiteiten financierden. Hun operaties waren erop gericht de sociale vrede en rust van het Spaanse volk te verstoren.”
De drie libertairen werden binnen enkele dagen in kortgeding berecht (door een krijgsraad) en voor Vals eiste en verkreeg de openbare aanklager de doodstraf. Hij zou worden geëxecuteerd door ophanging (trage verstikkingsdood).

23 september
Kort voor de opening van het Vaticaanse Concilie ontploffen twee bommen in de nabijheid van de paus, terwijl hij de arrangementen inspecteert in de Sint-Pietersbasiliek.

29 september
De Spaanse monarchistische krant ABC plaatst het volgende verslag van haar correspondent in Milaan:
“Volgens een politieverslag dat vannacht verscheen werd de Spaanse vice-consul in Milan, Sr. Elias, door onbekenden ontvoerd. Betrouwbare bronnen gaan ervan uit dat de ontvoering uitsluitend het werk was van de Italiaanse Communistische Partij.”

Oktober
Sr. Elias, de Spaanse vice-consul, wordt op 2 oktober vrijgelaten door zijn kidnappers. Bij zijn vrijlating wordt volgende verklaring publiek gemaakt:
“De ontvoering van de Spaanse vice-consul werd georganiseerd door een groep die aansluit bij de INTERNATIONALE FEDERATIE VAN JONGE LIBERTAIREN met als enige doel de aandacht te vestigen op het trieste lot van drie libertairen, die recent gearresteerd werden in Barcelona en om de executie van Jorge Cunill Vals te voorkomen. We brengen Sr. Elias, zoals beloofd, terug naar zijn familie om aan te tonen dat onze methoden mijlenver staan van die van het Franco-regime. Sr. Elias zal zijn geliefden weer kunnen omhelzen, in tegenstelling tot het lot van de politieke gevangenen die opgesloten zitten in de kerkers van de Caudillo!”
De volgende dag kondigde de Italiaanse politie aan dat diegenen die betrokken waren bij de ontvoering van Sr. Elias gearresteerd werden en dat de boosdoeners binnen enkele weken terecht zouden staan (de politie kwam de identiteit en het verblijf van de anarchisten toevallig te weten, via een Italiaanse, communistische journalist, die de vice-consul geïnterviewd had in de volksgevangenis buiten Milaan, waar hij vastgehouden werd).

6 oktober
Julio Moreno, een 28-jarige elektricien en militant van de Libertaire Jeugdbeweging wordt veroordeeld tot dertig jaar cel, door de militaire krijgsraad in Madrid. Hij wordt beschuldigd van ‘contacten met een illegale organisatie in ballingschap’ en van ‘deelname aan acties tegen de staatsveiligheid’(banditisme en terrorisme).

7 oktober
Een dynamietlading wordt tot ontploffing gebracht in de residentie van Kardinaal Spellman in New York. Deze acties tegen de Kerk en het Opus Dei maken deel uit van een campagne die deze instellingen ertoe moet dwingen hun steun aan de dictatuur van Franco op te zeggen. De acties werden opgeëist door ‘La mano negro’, die verschillende brieven stuurden naar de paus, waarin de acties gemotiveerd werden.

20 oktober
Elf jonge Spaanse arbeiders en studenten, allen leden van de Libertaire Jeugdbeweging, worden door de krijgsraad veroordeeld tot celstraffen tussen zes en twaalf jaar.
17 november
Drie militanten van de Libertaire Jeugdbeweging worden door de krijgsraad van Madrid veroordeeld voor het uitgeven en verdelen van ‘Libertaire Jeugd’: J. Ronco Pesina (23), 11 jaar gevangenisstraf, Antonio Bayo Poblador (23), 11 jaar gevangenisstraf, Rafael Ruiz Boroa (23), 3 jaar gevangenisstraf.

22 november
Het acht dagen durende proces tegen de Italiaanse libertairen die beschuldigd werden van de ontvoering van Sr. Elias eindigde met symbolische straffen voor alle beschuldigden. Het gewicht van de Italiaanse publieke opinie sloot zwaardere straffen uit. In Spanje wordt Jorge Cunills doodstraf omgezet in levenslange opsluiting.

29 november
Vier militanten van de anarcho-syndicalistische Nationale Arbeidsconfederatie (CNT) worden veroordeeld tot uiteenlopende gevangenisstraffen (tussen vier, negen en elf jaar) door de krijgsraad van Madrid. De aanklachten luidden ‘heroprichting van de CNT’ en ‘illegale propaganda’. Diezelfde dag veroordeelt een andere krijgsraad (eveneens in Madrid) drie andere leden van de CNT uit Valladolid elk tot vier jaar celstraf voor het aansporen tot industriële onrust.
In Barcelona wordt een andere CNT-militant, Antonio Sanchez Perez (51) veroordeeld tot 30 jaar gevangenisstraf op beschuldiging van sabotage.

2 december
Een bom ontploft in de residentie van de militaire Gouverneur van San Sebastian. De volgende dag ontploft een andere bom in het justitiepaleis van Valencia. Nog een andere bom brengt zware schade toe aan het Ministerie van Financiën in Madrid. Diezelfde dag ontploft er een bom in het Spaanse consulaat in Amsterdam en in de administratieve kantoren van twee gevangenissen in Lissabon. Al deze acties worden opgeëist door de Iberische Bevrijdingsraad (CIL).

1963
6 maart
Gecoördineerde plastiekbomaanvallen op de kantoren van ‘Iberia’ in Rome en op het Ministerie van technologie in Madrid.
“De Iberische Bevrijdingsraad lanceert ‘Operatie Waarschuwing’ in haar strijd voor de bevrijding van het Iberische volk. Het doel van deze operatie is de internationale touroperatoren erop te wijzen dat ze groot gevaar lopen door luchtvaartlijnen van de fascistische regimes van Franco en Salazar in te schakelen (Iberia en TAP). Zolang niet alle nazi-fascistische vestingen op het Iberische schiereiland vernietigd zijn, kan er geen vrede heersen in Europa. Weg met de dictatuur! Viva la Libertad!”
Iberische Bevrijdingsraad – Communiqué, maart 1963

16 april
Drie jonge Franse libertairen (Bernard Ferry, Alain Pecunia en Guy Batoux) worden gearresteerd in Spanje en beschuldigd van banditisme en terrorisme. De politie beschuldigde hen ervan deelgenomen te hebben aan de anti-toerismecampagne van de Iberische Bevrijdingsraad en materieel verantwoordelijk te zijn voor ontploffingen in kantoren van ‘Iberia’ in Valencia. Ook van een poging een lijnschip in de haven van Barcelona tot zinken te brengen en een poging de Amerikaanse ambassade in Madrid op te blazen, werden ze beschuldigd.

13 juni
Vuurbommen ontploffen in de bagagecompartimenten van Spaanse en Portugese vliegtuigen op het tarmac van de luchthavens van Frankfurt, Genève en Londen. De acties worden opgeëist door de Iberische Bevrijdingsraad (CIL).

31 juli
Twee anarchisten (Joaquin Delgado en Francisco Granados) worden gearresteerd door de Spaanse Speciale Dienst en beschuldigd van ontploffingen die twee dagen eerder plaatsvonden. Eén ontplofte in het hoofdkwartier van de Veiligheidsdienst bij de Puerta del Sol in Madrid, de andere bij de kamer van falangistische syndicaten in Madrid. Beide mannen waren militanten van de Libertaire Jeugdbeweging en waren naar Madrid afgezakt om organisatorische activiteiten uit te voeren.

7 augustus
Ramon Vila Capdevila (57) (Caraquemada), de laatste overlevende bergguerrillero, die meer dan 23 jaar in de Pyreneeën actief was geweest, wordt in de vroege ochtend vermoord door een patrouille van de Guardia Civil in de nabijheid van La Creu de Perello in Catalonië.

11 augustus
“Volgens persverslagen deden zich op 29 juli van dit jaar twee ontploffingen voor in de Spaanse hoofdstad: één in de kantoren van het Algemeen Directoraat voor de Veiligheid, die lichte verwondingen teweegbracht, en de andere in de kamer van de falangistische syndicaten, respectievelijk om 17.30u en 24.00u. Twee dagen later, na een grootschalige politiemobilisatie, arresteerde de ordediensten van Franco Joaquin Delgado en Francisco Granados. Het toeval en de naburigheid van deze twee gebeurtenissen duiden echter niet op een verband – de eersten die daarvan op de hoogte waren, waren de ordediensten zelf. Maar het regime heeft zich geen inspanningen getroost om de twee als daders van de 29 juli-explosies voor te stellen. Deze voorstelling is absoluut vals. De Iberische Bevrijdingsraad heeft altijd de verantwoordelijkheid opgenomen voor haar actie. Hierbij verklaren we bijgevolg het volgende aan de nationale en internationale publieke opinie:
1. Joaquin Delgado en Francisco Granados waren op geen enkele manier verantwoordelijk voor de gebeurtenissen in Madrid op 29 juli van dit jaar.
2. De wapenvoorraad die toegeschreven wordt aan Francisco Granados (net als de vele gelijkaardige bergplaatsen over het hele land) was ongebruikt en bleef intact tot ze door de politie ontdekt werd (De Brigada Politico-Social ontdekte twee Colt .45’s, een machinegeweer met twee volle magazijnen, een radiozender, handgranaten en ander materiaal in het appartement van Delgado’s vriendin).
3. Joaquin Delgado heeft niets te maken met de aanklachten die de politie hem tracht aan te smeren.
4. De dader of daders van de gebeurtenissen op 29 juli in Madrid werden niet gearresteerd.
Als de ‘rechtspraak’ in Spanje met enige zin voor legale normaliteit uitgevoerd zou worden, zou de waarheid van onze verklaringen makkelijk bewezen kunnen worden in het belang van de twee beklaagden. Dat is echter niet het geval. De Iberische Bevrijdingsraad houdt het Franco-regime, dat manu militari opgelegd wordt, dan ook individueel en collectief verantwoordelijk voor alle slachtoffers die reeds gevallen zijn en zij die mogelijk nog zouden sneuvelen in de strijd voor de vrijheid van het Iberische schiereiland. We zijn de eersten om de slachtoffers te betreuren, die de reactionaire krachten met krokodillentranen besprenkelen ter rechtvaardiging van hun gruweldaden. Diegenen die deelnamen aan het protest tegen het falangistische gebouw en het Directoraat voor de Veiligheid informeren ons dat de eerste aanslag gebeurde om de officiële syndicaten te brandmerken als lakeien van de bazen en het regime. De tweede aanslag was een aanklacht van de willekeurige arrestaties van Asturische mijnwerkers en hun deportaties. Bovendien omdat het een gebouw betreft waarin mannen en vrouwen op een barbaarse manier gefolterd worden voor vermeende politieke en sociale misdrijven (d.i. hun verzet tegen de tirannie). De actiegroep die de twee aanvallen uitvoerde, handelde op eigen initiatief. De Iberische Bevrijdingsraad verklaart zich solidair met deze groep en beschouwt deze daden als oppositieprotesten tegen het regime.”
Iberische Bevrijdingsraad - communiqué11 augustus 1963

13 augustus
Een krijgsraad van de 1ste Militaire Regio (Madrid) veroordeelt Joaquin Delgado en Francisco Granados tot de doodstraf door wurging.

18 augustus
“…In de vroege uren van de ochtend werden de twee terroristen Francisco Granados Gata en Joaquin Delgado Martinez, onderworpen aan de formaliteiten van het strafrecht, geëxecuteerd in overeenkomst met de straf van de krijgsraad van de 1ste Militaire Regio…”
Officieel communiqué 18/08/63
“Joaquin Delgado en Francisco Granados ontkenden dat ze ook maar iets afwisten van de gebeurtenissen van 29 juli in Madrid. De Iberische Bevrijdingsraad verklaart dat het Franco-regime bang was om de echte reden voor hun proces bekend te maken, omdat de beschuldigden dan de sympathie zouden winnen van de wereldopinie. De missie waaraan ze deelnamen en het materiaal dat ze in hun bezit hadden, diende namelijk voor de executie van de Moordenaar van de Spaanse Arbeidersklasse: Generaal Francisco Franco. Dat was de ware beweegreden voor de farce die in Madrid op 13 augustus opgevoerd werd achter gesloten deuren in de Calle de Reloj.”
Iberische Bevrijdingsraad - Communiqué

12 september
‘…Een reeks politieoperaties gericht tegen Spaanse anarchistische kringen vond gisteren plaats in Parijs en de S.E. van Frankrijk. Een aantal extremisten werden ondervraagd en hun huizen werden doorzocht. Er werden dertig mensen aangehouden in de omgeving van Parijs en het hoofdkwartier van de Iberische Federatie van Libertaire Jeugd (FIJL) in de rue Sainte Marthe werd doorzocht. De operatie vond plaats na de ontdekking van documenten in Perpignan. De documenten bevatten gedetailleerde plannen voor agressieve acties en ‘aanslagen’ op het Spaanse grondgebied.’
Le Figaro, 12 september 1963

21/22/23 september
Bommen ontploffen in de Duitse ambassade, de Marokkaanse ambassade en in de kerk van Loyola in Madrid.

25 september
Een bom ontploft voor het huis van de Amerikaanse ambassadeur in Madrid. Een paar uur later is er een explosie bij het huis van het hoofd van de falangistische beweging.

27 september
Ontploffing bij het huis van Aramburu, Burgerlijk Gouverneur en hoofd van de Nationale Beweging in Madrid.

29 september
Bomexplosie voor de Amerikaanse ambassade in Madrid (alle explosies in Madrid worden opgeëist door ‘Colonel Montenegro’ van het IV Republikeinse Leger).

11 oktober
Francisco Abarca, FIJL-militant, wordt gearresteerd in België. Hij wordt beschuldigd van deelname aan de aanval op een vliegtuig van ‘Iberia’ in Genève.

18 oktober
Alain Pecunia, Bernard Ferry en Guy Batoux, de Franse anarchisten die gearresteerd werden op 16 april, staan terecht en worden bestraft door de krijgsraad van Madrid: Alain Pecunia (17), 24 jaar gevangenisstraf, Bernard Ferry (20), 30 jaar gevangenisstraf, Guy Batoux (23), 15 jaar gevangenisstraf.

20 oktober
“Het Ministerie van Binnenlandse Zaken kondigt aan dat, in overeenkomst met de wet van 12 april 1939 betreffende buitenlandse verenigingen, bij decreet gewijzigd op 1 september, 1939: art. 1., de wettelijkheid van de buitenlandse vereniging, bekend als de Iberische Federatie van Libertaire Jeugd, nietig verklaard wordt…”
Journal Officiel, 20 oktober 1963

25 oktober
Bomexplosie bij een stand op de Spaanse Jaarmarkt in Mexico City. Een jonge anarchist wordt gearresteerd, nadat hij gewond raakt bij een van de explosies.

1964
10 mei
Bomexplosie in het Castellano Hilton in Madrid.

11 mei
Vier bommen ontploffen in Madrid en één in Gijon. De Amerikaanse ambassade, het Ministerie van Handel en het Instituut van Immigratie; tot ‘Colonel Montenegro’ gearresteerd wordt, op 23 mei, ontploffen er in Madrid dagelijks drie à vier bommen.

11 augustus
Stuart Christie en Fernando Carballo worden aangehouden en beschuldigd van banditisme en terrorisme. Hun missie bestond uit een moordpoging op Franco tijdens een voetbalwedstrijd in Madrid.

21 oktober
Bomaanval op de Spaanse ambassade in Kopenhagen.

27 november
Het Opus Dei-seminarie in Rome brandt uit door twee brandbommen. Een bom ontploft in het Vaticaan, een andere in het Spaanse pauselijke College in Rome.

1965
2 januari
Een plastiekbom explodeert in de kantoren van het Spaanse consulaat in Napels.

19 februari
Kopenhagen: een plastiekbom ontploft in het kantoor van de Spaanse Nationale Toeristische Dienst.

25 april
Een bom vernietigt een Iberia-kantoor in Milaan.

1 augustus
De Iberische Federatie van Libertaire Jeugd lanceert haar internationale campagne ter ondersteuning van de Spaanse en Portugese politieke gevangenen.

1966
31 april
Mgr. Ussia, geestelijk raadgever voor de Spaanse ambassade in het Vaticaan, wordt ontvoerd. De operatie wordt tegelijkertijd aangekondigd door Luis Edo in Madrid en door de één mei-groep in Rome.

12 mei
Ussia wordt vrijgelaten, maar de één mei-groep kondigt aan dat ze haar acties ter ondersteuning van alle politieke gevangenen zal voortzetten.

26 oktober
In Madrid worden vijf anarchisten gearresteerd, onder wie Luis Andres Edo. Ze worden beschuldigd van het voorbereiden van de ontvoering van de hoofdcommandant van de Amerikaanse troepen in Spanje.

8 december
Octavio Alberola geeft een geheime persconferentie in New York. Daarop legt hij de bedoeling uit van de ontvoering en deelt hij kopieën uit van het document dat Edo zou publiceren, eens de operatie succesvol verlopen was.

1967
April
De één mei-groep ontvoert en gijzelt de Eerste Secretaris en de Juridische Raadgever van de Spaanse ambassade in London voor enkele uren. Ze eist het onmiddellijke proces van Luis Andres Edo en zijn kameraden, die in oktober gearresteerd werden in Madrid. Terzelfder tijd dient de ontvoering als waarschuwing met betrekking tot de uitkomst van het proces. Twee maanden later werd het proces gehouden, met verrassende uitspraken voor alle beschuldigden – de zwaarste straf, voor Edo, was negen jaar – een voorheen ongehoorde gevangenisstraf voor een anarchist in Spanje.

Augustus
De privé-wagens van twee Spaanse diplomaten in Londen worden met kogels doorzeefd. Kort daarop wordt de Amerikaanse ambassade in dezelfde stad lek geschoten met machinegeweren. De acties vormen een protest tegen het Amerikaanse imperialisme (één mei-groep).

November
Gelijktijdige bomaanvallen tegen de Griekse, Boliviaanse en Spaanse ambassade in Bonn en de ambassade van Venezuela in Rome. (één mei-groep – in solidariteit met de Latijns-Amerikaanse guerrilla’s en tegen de fascistische regimes in Europa). Dezelfde dag vernietigt een bom de ingang van de Spaanse Toeristische Dienst in Milaan en de Spaanse, Griekse en Amerikaanse ambassades in Den Haag, Holland.

26 december
David Urbano Bermudez wordt in Spanje aangehouden op beschuldiging van banden met de één mei-groep en de FIJL.

1968
3 januari
Een explosieve raket, die gericht is op de Griekse ambassade in Londen, wordt ontdekt.

8 februari
Octavio Alberola wordt gearresteerd in Brussel tijdens onderhandelingen tussen Spanje en België over de toelating van Spanje tot de markt. Alberola bereidde er een persconferentie voor om dit manoeuvre te hekelen en de zaak van de Spaanse politieke gevangenen onder de aandacht te brengen.

27 februari
Het Hornsey-huis van Stuart Christie wordt, onder leiding van Det. Sgt. Roy Cremer, bestormd met een bevelschrift voor explosieve substanties in verband met de Griekse ambassade en informatie over andere op handen zijnde aanvallen in Londen.

3 maart
Zes bommen vernietigen gebouwen van diplomatieke missies in Londen, Den Haag en Turijn. De Spaanse ambassade en de Amerikaanse Officierenclub in Londen; de Spaanse, Griekse en Portugese ambassade in Den Haag en het consulaat van de Verenigde Staten in Turijn. De acties worden opgeëist door de één mei-groep.

6 maart
Brandbom met tijdsmechanisme ontploft in de Moabit Strafrechtbank in West-Berlijn.

18 maart
Drie grote Amerikaanse kantoren in Parijs worden vernietigd door plastiekbomaanvallen: de Chase Manhattan Bank, de Bank van Amerika en Transworld Airlines.

25 maart
De Amerikaanse ambassade in Madrid wordt getroffen door een bomaanval.

Augustus
Internationale Anarchistische Conferentie in Carrara, Italië.

10 september
In Spanje worden zeven jonge anarchisten gearresteerd. Ze worden beschuldigd van samenzwering met de één mei-groep en van deelname aan een aantal acties in de regio van Valencia, zoals de “voorbereiding” van een bankoverval. De informatie die leidde tot hun arrestatie werd verleend door de Speciale Dienst van New Scotland Yard, Londen.

15 oktober
Het Rijksoorlogmuseum in Londen brand uit door een brandbom.

Naar het einde van 1968 toe, vinden vele aanvallen plaats tegen grote kapitalistische ondernemingen in Frankrijk. Deze aanvallen worden toegeschreven aan “Gauchisten” en anarchisten. Een vrouw die gewond raakt bij één van deze aanvallen wordt gearresteerd en iemand anders, Eliseo Gueorguieff, wordt genoemd door de politie als mededader en organisator van de aanvallen. Op 2 en 3 april brandt een warenhuis in Frankfurt uit (schade: 140.000£) als protest tegen de oorlog in Vietnam. Gudrun Ensslin, Andreas Baader, Thorwald Proll en Hans Sohnlein worden aangehouden en in beschuldiging gesteld. Ze worden veroordeeld tot drie jaar opsluiting, maar verkrijgen voorwaardelijke invrijheidsstelling onder een amnestie voor alle politieke gevangenen in ’69. De voorwaarde is dat ze in 1970 terugkeren naar de gevangenis. Tijdens hun parool werken Baader en Ensslin samen aan een campagne rond leerscholen en verbeteringsgestichten in Frankfurt.

4 november
Departement van Binnenlandse Zaken in West-Berlijn wordt aangevallen met molotovcocktails.

19 december
Het rectoraat van de Vrije Universiteit in West-Berlijn wordt getroffen door een vuurbom.

1969
3 februari
Vlakbij de Bank van Bilbao en de Bank van Spanje in Londen worden onontplofte dynamietladingen ontdekt. FOMG.

9 februari
Bank van Spanje in Liverpool wordt gebombardeerd – één mei-groep.

9 maart
J.F. Kennedy Bibliotheek in West-Berlijn wordt getroffen door vuurbommen – schade: 12000£.
15 maart
Twee anarchisten worden, direct na een krachtige explosie in de Bank van Bilbao (Londen), gearresteerd. In hun bezit: een brief die de actie rechtvaardigt uit naam van de één mei-groep.

2 mei
In Italië worden zes anarchisten aangehouden en beschuldigd van samenzwering met Spaanse anarchisten en van vijftien aanvallen op Franco-gebouwen in Italië.
Vervolgens worden ze ook beschuldigd van de aanval op de jaarkermis van Milaan; een actie die later van fascistische signatuur bleek.

25 mei
Bomexplosie in de Spaanse ambassade in Bonn. De actie wordt opgeëist door de FAI in solidariteit met de Spaanse arbeiders die uitgewezen werden uit Duitsland op aandringen van de Spaanse ambassade.

15 juli
Een plaatselijk regeringsgebouw in Bamberg wordt zwaar beschadigd. Er worden blanco identiteitskaarten gestolen.

November-december
Zes bomaanvallen in West-Berlijn.

12 december
In de namiddag van 12 december, 1969, vinden er, bijna gelijktijdig, drie bomexplosies plaats: één in de Landbouwbank (Milaan), met zestien doden en vele gewonden; twee andere in de Arbeidsbank (Rome) en bij het nationale monument ‘Homeland Altar’, met verschillende gewonden. Een vierde bom wordt later onontploft teruggevonden in een andere bank in Milan, maar de politie blies ze op. Daarmee werd het belangrijkste bewijsmateriaal vernietigd. De politie begon het onderzoek onmiddellijk te voeren in kringen van linkse militanten. Calabresi, een door de CIA opgeleide inspecteur, verklaarde openlijk dat “we in die richting moeten zoeken.” Hij kreeg de steun van de CIA, van president Saragat, die agressieve anti-linkse speeches hield, en van al de door de bazen gecontroleerde media. Heel revolutionair links werd op een McCarthyistische manier aangevallen: in beslagleggingen, ‘ondervragingen’, arrestaties, huiszoekingen, raids, open bedreigingen en politieterreur. De anarchisten werden het meest geviseerd en door iedereen aangewezen als de directe verantwoordelijken voor de bomaanslagen: hele groepen werden gearresteerd, ondervraagd en bijeengeslagen in de politiekantoren.

15 december
De anarchistische spoorwegarbeider, Guiseppe Pinelli ‘valt’ vanaf de vierde verdieping van het centrale politiekantoor van Milaan.
Guiseppe Pinelli was 41 jaar oud. Hij werkte als spoorwegarbeider in het Porta Garibaldi station in Milaan. In 1955 huwde hij Licia Rognini, een communistische militante, die hij ontmoette in een Esperantoschool. Ze hadden twee dochters: Silvia, 10, en Claudia, 8. Pino begon op jonge leeftijd te werken als winkeljongen en warenhuisbediende. Vervolgens werd hij in dienst genomen door de spoorwegmaatschappij.
Op vijftienjarige leeftijd nam hij deel aan de gewapende strijd tegen de Nazi’s (1943-45), als boodschapper voor een volksbrigade die voornamelijk bestond uit anarchisten. Na deze eerste activiteit nam zijn politieke betrokkenheid sterk toe en al snel werd het zijn belangrijkste levensactiviteit. In 1965 startte hij samen met anderen de anarchistische groep ‘Sacco en Vanzetti’. In 1968 nam hij deel aan de studentenstrijd als lid van de groep ‘Bandiera Nera’ (Zwarte Vlag), die later de ‘Ponte della Ghisolfa’-club oprichtte. In 1969, ten slotte, werd hij verantwoordelijk voor het Black Cross in de regio van Milaan. Het Black Cross is de anarchistische organisatie die anarchisten in gevangenschap vooral financieel bijstaat. De organisatie onderhield nauwe contacten met de Griekse anarchisten en hun strijd tegen het fascisme en de “kolonels”.
Hij woonde met zijn familie in een klein appartement in de buitenwijken. Vergelijken bij de huidige huurprijzen, was de huurprijs van 8£ erg laag. Zijn huis was een echte herberg voor iedereen: wanneer er een kameraad Milaan aandeed, kon hij er van op aan bij Pino een gastvrij en vriendschappelijk onderkomen te vinden. Als anarchist was Pino in de eerste plaats een humanitair mens.

Naar het einde van 1969 toe ontdekt de Zwitserse politie een wapenvoorraad in Genève en arresteert ze drie Zwitserse anarchisten.

1970
28 januari
Bomaanval op kantoren van de Spaanse culturele attaché in Parijs.

Februari
Baader, Ensslin en Proll beslissen niet terug te gaan naar de gevangenis en ondergronds te gaan.

28 februari
Bomaanval op de Bank van Bilbao en de Spaanse Staatsspoorwegen in Parijs.

3 maart
Poging tot ontvoering van de Spaanse afgevaardigde van UNESCO. Ontvoerders worden gearresteerd
“Spanjes permanente delegee voor UNESCO, de 57 jaar oude Sr. Emilio Garriguez, werd het slachtoffer van een poging tot kidnapping. De ontvoerders werden gearresteerd. Sr. Garriguez stond al een tijdje onder politiebescherming. Toen hij het UNESCO-gebouw op de Avenue de Suffren verliet en met een etherkussentje benaderd werd door de drie mannen, konden ze dadelijk overweldigd en ingerekend worden. De mannen die verantwoordelijk zijn voor de poging blijven in hechtenis in het hoofdkwartier van de gerechtelijke politie gelegen aan de Quai des Orfevres. Ze moeten donderdag voor de rechtbank verschijnen.
Het betreft drie Spanjaarden: Juan Garcia Macarena, 24 jaar; José Cabal Riera, 21; en José Canizares Varella, 35. Ze weigerden de naam te noemen van de politieke organisatie waartoe ze behoren.
“Onze actie was uitsluitend politiek gemotiveerd”, zo verklaarden ze, “we wilden druk zetten op de Spaanse regering om de vrijlating van onze kameraden in Spanje te bekomen.”
De drie leunen aan bij het libertaire gedachtegoed en verblijven in Frankrijk sinds vorige zomer. Ze oefenden geen specifieke betrekking uit. In hun verblijfsplaats werden verschillende documenten in beslag genomen en in de wagen die ze gehuurd hadden, vond de politie drie geweren, een fles ether en brillen bedekt met een ondoorzichtige plastieklaag.”
Le Monde, 6 maart, 1970

Maart
Duitsland: Mahler wordt veroordeeld in de nasleep van een betoging tegen het uitgeversconcern Springer. Hij wordt veroordeeld tot zes maanden voorwaardelijk.

4 april
Andreas Baader wordt gearresteerd in West-Berlijn. Hij wordt bij een wegcontrole tegengehouden door de politie en rijdt zonder rijbewijs. Hij wordt gevangengezet in West-Berlijn.

22 april
België: Ivo della Savia wordt in Brussel aangehouden onder een uitleveringsbevel van de Italiaanse regering. Hij wordt beschuldigd van lidmaatschap van de Italiaanse 22 maartgroep (Valpreda’s Groep) en de één mei-groep.

10 mei
Kort voor het vertrek wordt er een brandmechanisme ontdekt aan boord van een Iberisch lijnvliegtuig. Op hetzelfde ogenblik worden in andere Europese hoofdsteden gelijkaardige mechanismen ontdekt op andere vliegtuigen van Iberia. De actie moet eraan herinneren dat zolang Franco aan de macht is, er geen vrede kan heersen in Europa.

14 mei
Baader wordt bevrijd uit de bibliotheek van het Instituut voor Sociaal Onderzoek, waar hij de toestemming had samen met Ulrike Meinhof te werken aan een boek over de situatie van verbeteringsgestichten in West-Duitsland. Hij verkrijgt deze toestemming na een tussenkomst van zijn advocaat Horst Mahler. Een gewapende groep breekt binnen in de bibliotheek en bevrijdt Baader, die onder gewapende bewaking staat. Ulrike Meinhof vlucht mee met de groep. Linke, een bediende van het Instituut, raakt gewond wanneer hij tussenbeide tracht te komen.

22 mei
Hoogexplosief mechanisme gevonden bij een nieuw politiekantoor in Paddington. Later werd deze actie door de aanklager in het ‘Stoke Newington Eight’-proces bestempeld als de eerste actie die ondernomen werd door de ‘Angry Brigade’.

3 juli
Gelijktijdige bomaanslagen in Parijs en Londen tegen toeristische kantoren van de Spaanse staat en de Spaanse en Griekse ambassade.

Augustus
Duitsland: oprichting van de Rote Armee Fraktion (RAF).

18 augustus
De kantoren van Iberia Airlines, de Spaanse staatsluchtvaartmaatschappij, worden zwaar beschadigd door een bom (Londen, één mei-groep).

30 augustus
Het huis van de commissaris van de Metropolitan Police, Sir John Waldron, wordt beschadigd door een bomontploffing. De aanval wordt niet gemeld in de nationale pers (Londen).

8 september
Het huis van procureur-generaal Peter Rawlinson in Chelsea wordt gebombardeerd. Het incident wordt wederom niet gemeld door de pers.

26 september
Gelijktijdige bomaanvallen tegen Iberia op de luchthavens van Genève, Frankfurt, Parijs en Londen.

29 september
De RAF overvalt drie banken op enkele minuten afstand van elkaar. Ze komen weg met een slordige 26500£.

8 oktober
De politie krijgt een tip over een bijeenkomst van RAF-leden in West-Berlijn. Ze voeren een raid uit op de Knesebeckstrasse 8. Horst Mahler, Irene Georgens, Ingrid Schubert, Monika Berberich en Brigitte Asdonk worden aangehouden.

9 oktober
Gelijktijdige bomaanslagen in Parijs, Londen, Manchester en Birmingham tegen Italiaanse staatsgebouwen. De brieven die na de aanslagen verstuurd worden, staan op naam van Giuseppe Pinelli, de Italiaanse anarchist, die in 1969 vermoord werd door de politie.

16 november
Duitsland: Er wordt ingebroken in het stadshuis van Neustadt. 31 Officiële zegels, vijftien paspoorten en één identiteitskaart worden ontvreemd.

20 november
Een uitzendvoertuig van de BBC, dat de Miss World-verkiezingen in Londen verslaat, wordt zwaar beschadigd door een ontploffing.

21 november
Duitsland: Er wordt ingebroken in het gemeentehuis van Lang-Gons (Giessen). 166 Identiteitskaarten, officiële zegels, 430 DM en een fles cognac worden meegenomen.

3 december
De Spaanse ambassade in Londen wordt met een machinegeweer beschoten, na internationale protesten tegen het proces van de Burgos 6 in Spanje.

8 december
Dag van grote betogingen tegen de Industrial Relations Bill. In de vroege uurtjes van 9 december wordt het Ministerie van Tewerkstelling en Productiviteit in Londen dooreen geschud door een zware explosie, nadat het gebouw door de politie doorzocht werd (‘Angry Brigade’).

1971
12 januari
Dag van de nationale betoging tegen de Industrial Relations Bill met stakingen en protestmarsen tegen dit schoolvoorbeeld van klassenjustitie. Die nacht wordt het huis van de minister die verantwoordelijk is voor dit wetsontwerp, Mr. Robert Carr, bijna volledig vernield door twee krachtige explosies. De actie wordt opgeëist door de ‘Angry Brigade’.

19 januari
Jake Prescott wordt aangehouden bij een betaalpost in Notting Hill. Hij wordt ondervraagd door hoofddetective Supt. Habershon – de officier die het Angry Brigade-onderzoek aanvoert.

3 februari
Prescott wordt op borgtocht vrijgelaten, maar acht dagen later opnieuw aangehouden en beschuldigd van de explosies bij het huis van Robert Carr en de aanval op de Miss World verkiezing. In de rechtszaal gaf Supt. Habershon toe dat de aangehouden man gedurende drie dagen een advocaat geweigerd werd.
In de daarop volgende maanden van het onderzoek, zorgen de politieacties en –activiteiten voor een golf van kritiek uit uiteenlopende hoeken en Scotland Yard wordt verschillende keren aangeklaagd voor bedreigingen en intimidaties. Deze aanklachten worden weggewuifd door Supt. Habershon: “Ik hou me niet bezig met juridische pietluttigheden”. Het wordt met de dag duidelijker dat het kapitalisme in Groot-Brittannië in de verdediging gedrongen wordt. De paniek slaat toe en uit zich in onbelemmerde politionele onderzoeksmethoden. Deze ontwikkeling vindt politieke weerklank met de Industrial Relations Bill, die de fundamenten legt voor een corporatieve staat.

10 februari
Duitsland: Vuurgevecht tussen Manfred Grashof, Astrid Proll en de ordediensten in Frankfurt.

16 maart
In London wordt Ian Purdie aangehouden en samen met Jake Prescott beschuldigd voor de twee bomaanslagen van de ‘Angry Brigade’. De liberale pers rapporteert nog meer politiebrutaliteiten en nazi-achtige onderzoekstactieken.

18 maart
Tijdens een grote staking van Fordarbeiders in Engeland, worden de belangrijkste kantoren van Ford Motor bij Gants Hill, Ilford (net buiten Londen) zwaar beschadigd door een krachtige explosie. Kort daarna levert de ‘Angry Brigade’ een lijvig communiqué af.

28 april
Een bom wordt afgeleverd bij de krant de Times met daarbij een boodschap van ‘The Vengeance Squad, The Angry Brigade en the People’s Army’.

1 mei
Een bom vernietigt de trendy Biba boetiek in Kensington. Kort daarop wordt een communiqué uitgegeven waarin het consumptiekapitalisme en de arbeidsomstandigheden van de verkoopsters en de naaisters gehekeld wordt.

5 mei
Spanje: bomaanslagen in Barcelona. Het justitiepaleis, het hoofdkwartier van de falangisten en een kapucijnerklooster worden getroffen. De Catalaanse anarchistische groep ‘Libertad’ eist de aanslagen op.

6 mei
Duitsland: Astrid Proll, behorend tot de groep die Baader bevrijdde, wordt aangehouden.

18 mei
Duitsland: Horst Mahler wordt vrijgesproken van deelname aan de bevrijding van Baader. Ingrid Schubert en Irene Georgens krijgen 6 en 4 jaar voor hun deelname aan de bevrijding. Horst Mahler wordt vastgehouden onder paragraaf 129 – voor lidmaatschap van een illegale organisatie, de RAF.

22 mei
Bomaanval op de computerzaal van Scotland Yard bij het Tintagelhuis in Londen. Deze aanval gaat gepaard met verschillende, gelijktijdige aanvallen door de ‘Angry Brigade’, de Internationale Revolutionaire Solidariteitsbeweging en de ‘Marius Jacob’-groep. De aanslagen treffen de Britse Spoorwegen en Rolls Royce- en Roverkantoren in Parijs.

28 mei
Spanje: De arrestatie van negen mensen die beschuldigd worden van lidmaatschap van het ‘Catalaans Bevrijdingsfront’ wordt aangekondigd. De aanklacht luidt: sabotagepogingen op televisiestations, kantoren van openbare aanklagers en de rechtse krant ‘La Vanguardia’.

22 juni
Tijdens een woordenstrijd tussen het Fordmanagement en de militante winkelbeheerder, John Dillon, in de Fordfabriek in Liverpool, blaast de ‘Angry Brigade’ het huis van William Batty, de managementdirecteur van Ford, op (Essex). Diezelfde nacht beschadigt een bom de transformator van de Dagenhamfabriek van de Ford Motor Company.

8 juli
Duitsland: Thomas Weissbecker en Georg Von Rauch, beide leden van het Anarchist Black Cross, staan terecht voor het bedreigen van een journalist van het Springermagazine Quick. Georg wordt veroordeeld en Tommy vrijgesproken, maar zowel de politie als de pers haalden de twee van bij de aanvang van het proces door elkaar. Na het verdict wisselen ze van plaats. Georg gaat ondergronds en Tommy moet worden vrijgelaten.

15 juli
Duitsland: Petra Schelm wordt doodgeschoten door de politie bij een wegblokkade in Hamburg. Werner Hoppe wordt gearresteerd en beschuldigd van poging tot moord op een politieman.

20 juli
Duitsland: Dieter Kunzelmann wordt aangehouden voor het zogezegde plaatsen van een bom bij een advocatenbal. Beschuldigd van poging tot moord.

24 juli
Duitsland: Het Socialistische Patiëntencollectief (SPK) in Heidelberg wordt aangevallen door de politie onder het voorwendsel van banden met de RAF. (Het SPK is de eerste zelfgeorganiseerde groep van mentale patiënten, die de oorzaak van mentale ziekte bij de kapitalistische samenleving legde) 300 Met machinegeweren gewapende politiemannen breken binnen in de kamers van het SPK en de verblijven van 20 patiënten. 11 Leden van het SPK worden in tien verschillende gevangenissen geplaatst. 6 Worden nog in voorarrest vastgehouden.

31 juli
Ondanks intensieve politiebescherming wordt het huis van John Davies, Secretaris van Handel en Industrie, zwaar beschadigd door een krachtige explosie (Londen). De actie volgt op Davies’ aankondiging van de sluiting van ‘Upper Clyde Shipbuilders’, waarbij duizenden mensen tot werkloosheid veroordeeld worden. De actie wordt vergezeld door het elfde communiqué van de ‘Angry Brigade’.

15 augustus
Na de intentieverklaring van de Britse Regering troepen te interneren in Noord Ierland, vindt er een zware ontploffing plaats bij een rekruteringskantoor voor het leger in Holloway Road, Londen. De actie wordt opgeëist in een communiqué getekend door de ‘Angry Brigade: Moonlighters Cell’.

20 augustus
Een huis in Amhurst Road, Londen, wordt bestormd door de Speciale Dienst en de CID. Jim Greenfield, Anna Mendelson, John Barker en Hilary Creek worden aangehouden. De vier worden meegenomen naar het hoofdkwartier van de ‘Bomb Squad’ in Albany Street in Londen. Daar worden de twee mannen brutaal bijeengeslagen om hen tot bekentenissen te dwingen.

21 augustus
Stuart Christie wordt aangehouden in Amhurst Road waar hij op bezoek komt. Een uur later wordt Chris Bott aangehouden op dezelfde plaats. Beiden worden meegenomen naar het politiekantoor in Albany Street, waar ze de anderen vervoegen. Bezwarend bewijsmateriaal in de vorm van twee detonators, die in Christie’s wagen geplaatst werden door politieofficiers. Beide mannen worden ook ‘bewerkt’.

23 augustus
Alle gearresteerden in het politiekantoor in Albany Street worden beschuldigd van:
Samenzwering met de intentie ontploffingen te veroorzaken tussen 1 januari ’68 en 21 augustus, 1971.
In het bezit zijn van explosieve substanties voor onwettige doeleinden.
In het bezit zijn van een pistool zonder vuurwapencertificaat.
In het bezit zijn van acht patronen zonder vuurwapencertificaat.
In het bezit zijn van twee machinegeweren zonder toestemming van de Staatssecretaris.
In het bezit zijn van 36 patronen zonder een vuurwapencertificaat.
Jim: poging een ontploffing te veroorzaken in mei 1970.
Anna en Jim: poging tot ontploffing in Manchester, oktober 1970.
Stuart: in het bezit zijn van een patroon zonder vuurwapencertificaat (Deze aanklacht ging tot twee jaar terug, toen er een kogel werd gevonden in zijn appartement. Toen werd er geen aanklacht tegen hem neergelegd.).
John, Jim en Stuart: in het bezit zijn van explosieve substanties.
Jim, John en Hilary: het in ontvangst nemen van een gestolen voertuig.
Stuart: in het bezit zijn van explosieve substanties (twee ontstekingsmechanismen die door de politie zelf geplaatst werden).
Aan allen wordt de mogelijkheid van borgtocht ontzegd. Tot de rechtszaak blijven de zes in hechtenis.

24 september
De politie beweert alle leden van de ‘Angry Brigade’ achter slot en grendel te hebben. Niettemin worden de legerbarakken in Albany Street (vlakbij het ‘Bomb Squad’ hoofdkwartier) gebombardeerd door de Angry Brigade. De actie is een protest tegen de acties van het Britse leger in Noord-Ierland.

20 oktober
Een bom blaast het huis van zakenman en bouwconstructeur Chris Bryant omver (Birmingham). De arbeiders van Bryant zijn in staking. De ‘Angry Brigade’ geeft een communiqué uit.

21 oktober
Na een confrontatie tussen leden van de RAF en de politie, wordt politieagent Norbert Schmid vermoord. Margit Schiller wordt gearresteerd en beschuldigd van de schietpartij.

30 oktober
De Post Office Tower in Londen wordt gebombardeerd.

1 november
Army Tank hoofdkwartier in Everton Street (London) wordt gebombardeerd door de ‘Angry Brigade’.

6 november
Aanvallen tegen Lloyds Bank in Amsterdam; in Bazel tegen het Italiaanse consulaat; in Rome tegen de Britse ambassade en in Barcelona tegen de Britse ambassade. De acties vinden plaats uit solidariteit met de ‘Stoke Newington Eight’ en de Italiaanse anarchisten die opgesloten werden op basis van opgeblazen beschuldigingen van ‘samenzwering’ en subversie.

1 december
Einde van het proces tegen Ian Purdie en Jake Prescott. Ian Purdie wordt vrijgesproken van alle beschuldigingen. Prescott wordt veroordeeld voor samenzwering – 15 jaar.

4 december
Georg Von Rauch, een lid van het Anarchist Black Cross, wordt in Berlijn neergeschoten door de politie. Hij is ongewapend en wordt in het hoofd geschoten met de handen boven het hoofd. Tussen 5000 en 7000 betogers komen de volgende dag opdagen op een solidariteitsmars van de Rote Hilfe (Berlijn).

18 december
Kate McLean wordt gearresteerd en, samen met Angela Weir, Chris Allen en Pauline Conroy, die in de loop van november gearresteerd werd, aangeklaagd voor samenzwering met de zes die reeds aangehouden werden.
Kort na de opening van de toewijzingsprocedures tegen de tien militanten beslist Procureur-Generaal Sir Peter Rawlinson (zelf slachtoffer van één van de aanvallen van de ‘Angry Brigade’) dat Pauline Conroy en Chris Allen niet berecht kunnen worden bij gebrek aan bewijsmateriaal. De twee worden vrijgelaten.

22 december
In Kaiserslautern wordt een bank overvallen. Er wordt 16750£ gestolen. Een politieagent, Herbert Schoner, wordt vermoord. Niets duidt op een direct verband met de RAF, maar het Springerconcern start een heuse propagandacampagne rond de aanname dat dit een actie was van de ‘Baader-Meinhof Groep’. Wereldberoemd romanschrijver Heinrich Böll, valt de Springerpers publiek aan voor het ophitsen van de hysterie. Twee weken later moet Kanselier Brandt het West-Berlijnse publiek aanmanen tot kalmte. Op hetzelfde ogenblik wordt de radicale psycholoog, Peter Bruckner, geschorst aan de universiteit van Hannover. Hij wordt verdacht van het huisvesten van leden van de RAF. Na zijn schorsing vindt er een massale solidariteitsbetoging plaats van zijn studenten.

25 december
Zwitserland: aanval op het centrale politiehoofdkwartier van Zurich. De politie noemt een anarchist, die ze niet kunnen lokaliseren.

1972
Februari
Bomaanval op de Italiaanse ambassade in Brussel uit solidariteit met Pietro Valpreda, die berecht wordt in Italië.

2 maart
Thomas Weisbecker, een ander lid van het Anarchist Black Cross, wordt in de straten van Ausburg neergeschoten, toen hem gevraagd werd zijn identiteitspapieren te tonen. Hoewel hij gewapend was, maakte hij geen aanstalten zijn geweer te trekken. De politie hield zijn verblijfsplaats in het oog, maar later bleek dat de politie pas na de moord wist met wie ze te maken had. Carmen Roll, die bij Tommy was, wordt gearresteerd. De volgende dag vinden er in vijf steden solidariteitsbetogingen plaats.

3 maart
In Hamburg bestormt de politie een appartement en opent onmiddellijk het vuur op Manfred Grashof en Wolfgang Grundmann. Er volgt een vuurgevecht, waarin Grashof ernstig gewond raakt en een politieagent later sterft aan zijn verwondingen. Ondanks zijn ernstige verwondingen laat rechter Buddenberg (verantwoordelijk voor alle gearresteerden in verband met de RAF) Grashof uit het gevangenisziekenhuis overbrengen naar een cel, waar hij zichzelf medische verzorging moet toedienen. Grundmann wordt in dezelfde gevangenis opgesloten.

24 maart
Bomalarm in de Britse ambassade in Brussel.

April
De vrijspraak van Horst Mahler wordt teniet gedaan na het beroep van de aanklager. Hij moet nu opnieuw terecht staan voor alle aanklachten.

11 mei
Een bom vernietigt de officierenclub van het Amerikaanse leger in Frankfurt. Een Amerikaanse kolonel laat het leven en 13 andere officieren raken gewond. Een communiqué van de RAF verduidelijkt dat de actie een antwoord was op de escalerende Amerikaanse agressie in Vietnam.

12 mei
De politiehoofdkantoren in Ausburg, waar Thomas Weissbecker werd vermoord, en de hoofdkwartieren van de politie van Bavaria in Munchen worden gebombardeerd. De aanval veroorzaakt vele duizenden euro’s schade en wordt opgeëist door de RAF.

15 mei
Een bom ontploft onder de auto van rechter Wolfgang Buddenberg. Normaal rijdt zijn vrouw hem naar het werk. Op deze gelegenheid rijdt ze alleen en raakt zwaar gewond. De actie wordt opgeëist door de RAF.
19 mei
In het uitgevershuis van het Springerconcern in Hamburg worden twee hoogexplosieve bommen ontstoken. Er worden drie telefonische waarschuwingen gegeven: twee naar het Springerhuis zelf en één naar de politie. Alle waarschuwingen worden genegeerd. 17 Mensen raken gewond. 5 Andere bommen weigeren dienst. Tezamen bevatten de bommen 80 kilogram TNT. De actie wordt opgeëist door de RAF.

20 mei
In Madrid opent de politie het vuur op studenten, waarbij één van hen ernstig gewond raakt. De studenten beantwoorden de agressie met molotovcocktails.

24 mei
In het Europese hoofdkwartier van het Amerikaanse leger (Heidelberg) ontploffen twee bommen in het wagenpark. Een kapitein en twee sergeanten laten het leven, vijf anderen raken gewond. De actie wordt opgeëist door de RAF.

26 mei
Bomaanvallen op het Amerikaanse consulaat en het Amerikaanse Legioen in Parijs. Terzelfder tijd wordt ook het Spaanse consulaat in Stuttgart vernietigd door een explosie.

30 mei
Het proces van de ‘Stoke Newington Eight’ vangt aan in rechtszaal N.°1 bij de ‘Old Bailey’ in Londen. Het zou het langste proces ooit worden in de geschiedenis van het Britse wetsysteem.

1 juni
Andreas Baader, Holger Meins en Jan Carl Raspe worden aangehouden wanneer 250 politieagenten met machinepistolen, traangas en een tank een appartement binnenvallen in de buitenwijken van Frankfurt. Een vierde persoon, die samen met hen aangehouden wordt, wordt later vrijgelaten. Er werd gezegd dat hij een dokter was van een plaatselijk ziekenhuis. Na zijn vrijlating verdween hij echter op mysterieuze wijze. In het vuurgevecht met de politie voor de aanhouding, raakt Baader gewond.

7 juni
Gudrun Ensslin wordt aangehouden in een kledingszaak in Hamburg, nadat een winkelbediende haar geweer opmerkt.

9 juni
Bernhard Braun en Brigitte Monhaupt worden aangehouden in West-Berlijn. Ze behoren tot de mensen wiens foto’s over het hele land verspreid werden met het onderschrift ‘leden van de RAF’.

12 juni
Bomexplosie in het Spaanse consulaat in Munchen.

15 juni
Ulrike Meinhof en Gerhard Moller worden aangehouden in een appartement nabij Hannover. De politie wordt getipt door een ‘linkse’ syndicalist uit de ‘progressieve’ vleugel van de SPD, die in hetzelfde blok woont.

1 juli
Spanje: In de Calle Majorca, nabij het centrum van Barcelona, wordt een loonkantoor overvallen. De buit bedraagt 800.000 peseta’s. Dit is de eerste gekende actie van de Iberische Bevrijdingsbeweging (MIL).

18 juli
Een bom vernietigt een Spaans toeristisch kantoor in Stockholm op de 34ste verjaardag van de overwinning van Franco.

14 augustus
Frankrijk: uit een drukmachine in de rue l’Esquille (Toulouse) wordt materiaal gestolen voor meer dan een miljoen peseta’s (MIL).

9 september
Op basis van ‘ontvangen informatie’ bestormt de Franse politie een alleenstaande boerderij in Bessières, nabij Toulouse. Ze ontdekken een wapenvoorraad, een drukmachine en een grote hoeveelheid anarchistische propaganda. In een officieel communiqué dat na de raid uitgegeven wordt, stelt de politie dat de boerderij klaarblijkelijk gebruikt werd als internationale ontmoetingsplaats voor anarchistische activisten.

13 september
Mislukte loondiefstal in de spaarbank van Igualada in Salou (Tarragona), 50 km van Barcelona (MIL).

15 september
Gewapende overval op de spaarbank van Bellver de Cardana, in Lerida. De groep gaat ervan door met meer dan een miljoen peseta’s (MIL).

17, 18 september
De Franse politie houdt een Renault 16 tegen bij een wegblokkade in de buurt van Pau. Twee inzittenden worden geïdentificeerd als de huurders van de boerderij bij Bessières. Diezelfde avond leidt een politieraid in Toulouse tot de arrestatie van twee militanten; een derde slaagt erin te ontsnappen. Oriol Sole, één van de aangeklaagden, wordt in hechtenis gehouden. Zijn gezel, Jean Claude Torres, wordt bij gebrek aan bewijsmateriaal vrijgelaten (MIL).

21 oktober
De Layetana spaarbank, in het industriestadje Mataro, wordt overvallen. De buit bedraagt meer dan een miljoen peseta’s (MIL).

18 november
De spaarbank van Barcelona wordt overvallen. Buit: 200,000 peseta’s. Voor het eerst wordt gemeld dat de groep gewapend is met Sten-submachinegeweren (MIL).

20 november
Gewapend met submachinegeweren beroven zeven mannen de Centrale Bank van Barcelona van een miljoen peseta’s. Ze laten een communiqué achter dat ondertekend is met ‘Autonome strijdgroepen, Iberisch Bevrijdingsfront’ (MIL).

6 december
Het ‘Stoke Newington Eight’-proces eindigt met vier veroordelingen voor samenzwering: Jim Greenfield, Anna Mendelson, Hilary Creek en John Barker. Elk van hen werd veroordeeld tot 10 jaar celstraf, na een clementiepleidooi van de arbeidersklassejury. De vier gingen stuk voor stuk in beroep tegen de straf, maar dit beroep werd afgewezen. De andere vier werden vrijgesproken van alle aanklachten. Dat toont aan dat de jury de verdediging bijtrad, waar ze stelde dat het politieonderzoek veel misplaatst en zelf geplaatst bewijsmateriaal bevatte om een veroordeling te verzekeren. De twee detonators die in Christie’s auto geplaatst werden, illustreren deze stelling.

13, 14 december
De drukmachine die de politie in beslag nam in de boerderij bij Bessières, wordt uit hechtenis bevrijd en krijgt opnieuw een sociale bestemming (MIL).

29 december
De Layetana spaarbank in Barcelona wordt beroofd van 800.000 peseta’s. De MIL laat een communiqué na dat de dood van Francisco Sabate Llopart herdenkt.